Langs de Stille Oceaan - Reisverslag uit Invercargill, Nieuw Zeeland van Aaldert Rus - WaarBenJij.nu Langs de Stille Oceaan - Reisverslag uit Invercargill, Nieuw Zeeland van Aaldert Rus - WaarBenJij.nu

Langs de Stille Oceaan

Door: Maaike

Blijf op de hoogte en volg Aaldert

06 Januari 2016 | Nieuw Zeeland, Invercargill

Woensdag 6 januari 2016

De Catlins hebben we vanochtend achter ons gelaten en we schrijven jullie nu vanuit het zonnige Invercargill, een behoorlijk sfeerloze stad bijna in het uiterste zuiden van het zuidereiland, waar ze gelukkig wel heel snel internet en hele fijne cappuccino hebben. De afgelopen dagen waren we even WiFi-loos, maar hebben we wel weer schitterende landschappen gezien. Hierbij dus een korte update bij de foto's.

Zondag 3 januari:
Na ons vertrek uit Oamaru hebben we daar vlakbij gekampeerd op een DOC terreintje genaamd Glencoe Reserve. We kwamen er via allerlei kleine slingerpaadjes want het kampeerveldje lag diep in de bossen verscholen en was dan ook ongelooflijk rustig. Het enige geluid kwam van het ruisen van de bomen en allerlei zingende vogeltjes en uiteraard van die paar andere kampeerders die ook op het veldje stonden. Maar rond 22.00u was iedereen muisstil want was het zo afgekoeld dat iedereen zich in zijn/ haar tent of kampeerbusje had teruggetrokken om te gaan slapen.

Maandag 4 januari:
Na een rustig ontbijt in het zonnetje rond 12.00u vertrokken we in de richting van Dunedin, om onze eerste echte "grote stad" ervaring op te doen. Erg spannend, niet zozeer vanwege het bruisende stadsleven maar vooral vanwege de achtbaanachtige wegen ernaartoe. Om bij Dunedin te komen moest er eerst flink over de weg worden gekronkeld en geslingerd, zowel heen en weer, als steigend en dalend. Sommige wegen waren ook zo smal dat je echt niet begrijpt dat er snelheidsborden bijstaan met maximaal 100 km per uur. Wij vonden 40 km op dit traject al aan de snelle kant, dus we hebben behoedzaam gereden en kwamen veilig in Dunedin aan. Als universiteitsstad is deze plaats wel levendiger dan de andere plaatsen waar we tot nog toe doorheen gereden zijn, maar echt bruisen wilde het toch niet. Vanwege de vakantie was het overgrote deel van de winkels dicht. Wel staan er welgeteld 3 gebouwen die volgens onze Capitoolgids in architectonisch opzicht de moeite van het bezoeken waard waren: 2 kerken en het plaatselijke stationsgebouw. Die hebben we dus maar even bekeken en daarbij geconstateerd dat de Nieuw Zeelanders bepaald niet uitblinken in architectuur.
De kerken (beide 19e-eeuws) zagen er van binnen nogal steriel uit en het stationsgebouw kon zo terecht in het sprookjesbos van de Efteling. Wel hebben we in Dunedin lekker en uitgebreid in het zonnetje zitten lunchen en vervolgens besloten dat we een bezoek zouden brengen aan het natuurreservaat op het nabij gelegen schiereiland Otagu Peninsula. Het was een erg mooie autorit erheen, over een wel erg slingerende weg langs het strand en de zilverblauwe zee. Op het eind van die weg zou een albatrossenkolonie te vinden zijn. Bij aankomst bleek dat het merendeel van de albatrossen niet thuis was; we zagen er slechts een in de verte en verder vooral heel veel meeuwen, pelsrobben en een enkele blauwe dwergpinguin, die zich meteen onder een trappetje verstopte, zodra hij ons in het vizier kreeg. Ach ja... Die avond hebben we overnacht op een grasveldje vlak achter de duinen in Taieri Mouth, een gehucht met een prachtig verlaten zandstrand aan een indrukwekkend blauwe Stille Oceaan.

Dinsdag 5 januari:
Om 11.00u vertrokken naar de Catlins, een gigantisch bosgebied, op een paar uur rijden van Taieri Mouth. Onderweg nog even kort gestopt in Milton, een gehucht bestaande uit bijna niets meer dan een paar pompstations, take away restaurants en het meest ongezellige koffiecafé dat we tot nog hebben gezien hier (overigens wel goede cappuccino!)
In de Catlins vonden we rond 15.00u in de bossen een DOC camping waar we bij aankomst helemaal alleen waren. We hebben er s middags 3 uur langs de rivier gewandeld, ook daar waren we helemaal alleen met zijn tweetjes. Bij terugkomst bij de auto bleek er nog een ander stel op het veldje tegenover het onze te staan en daarbij bleef het wat betreft de kampeergasten. lekker rustig ;-)

Vanochtend zijn we om 10.00u vertrokken en in de richting van Invercargill gereden, waar we jullie nu schrijven vanuit een koffietentje dat zo gaat sluiten.
Vanavond overnachten we bij Lake Monowai want morgenochtend vertrekken we vanuit Manapouri op een tweedaagse cruise naar de Doubtful Sound.

Tot over een paar dagen dus, met nieuwe verhalen!
XXX Maaike en Aaldert

  • 07 Januari 2016 - 17:13

    Rebecca:

    Wow, prachtig die foto's!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Aaldert

Het reisverslag van onze huwelijksreis naar Nieuw-Zeeland

Actief sinds 15 Nov. 2015
Verslag gelezen: 198
Totaal aantal bezoekers 8067

Voorgaande reizen:

29 December 2015 - 12 Februari 2016

huwelijksreis naar Nieuw-Zeeland

Landen bezocht: